Ανδρέας Πετρόπουλος: «Θέλω να με ακολουθεί η επιτυχία, κι όχι να την ακολουθώ...»

Φωτογράφος: Χάρης Σιγούρος

Επειδή μία συζήτηση δεν είναι ποτέ αρκετή με ανθρώπους που μας ταξιδεύουν και έχουν πράγματα να μας διδάξουν, το Rotten Poets Society φιλοξενεί για ακόμη μία φορά τον Ανδρέα Πετρόπουλο, ο οποίος μοιράζεται μαζί μας μερικές ακόμη «λεπτομέρειες» από τη ζωή του· μας μιλά για τα όνειρά του, την πορεία του στο χώρο του ραδιοφώνου καθώς και για ορισμένες κρυφές πτυχές του εαυτού του. Απολαύστε τη συνέντευξή του!

Τι αισθάνεσαι κάθε φορά που αρχίζει η εκπομπή σου;

Κάθε φορά είναι ξεχωριστή. Είναι σαν να κάνω μια νέα πρεμιέρα και πολλές φορές τα συναισθήματά μου είναι ανάμεικτα. Έχουν υπάρξει αρκετές φορές, που, πίσω απ' το μικρόφωνο, έχω προβληματιστεί, έχω στεναχωρηθεί κι είναι κι άλλες οι στιγμές με τον κόσμο που μου δίνουν την ενέργεια και τη δύναμη με το που ξεκινήσω την εκπομπή και μου προσφέρουν απλόχερα την αγάπη τους.

Θεωρείς ότι πιο ουσιαστική επαφή με τον κόσμο έχεις μέσω του γραπτού λόγου ή μέσω του ραδιοφώνου;

Θεωρώ ότι πιο ουσιαστική επαφή με τον κόσμο έχω μέσω της επικοινωνίας του ραδιοφώνου. Αυτό το μέσο είναι κάτι ξεχωριστό και ουσιαστικό. Δεν θα μπορούσα να ξεχωρίσω σε καμία περίπτωση και να βγάλω στην άκρη και τον γραπτό λόγο, καθώς είναι ένα μέσο που με βοηθάει να εκφράζομαι, όπως συμβαίνει και στο ραδιόφωνο. Πολλές φορές όμως, ο γραπτός λόγος παρεξηγείται και μπορεί να δημιουργήσει εντάσεις. Οπότε το ραδιόφωνο με βοηθάει να επιλέξω την σωστή επαφή που θα έχω με το κοινό μου. 

Τι ονειρεύεσαι να πετύχεις τα επόμενα 10 χρόνια;

Δύσκολη ερώτηση (γέλια). Φαντάζομαι τον εαυτό μου να έχει καταφέρει ακόμη περισσότερα, καθώς πολλές φορές όταν φτάνουμε σ' ένα σημείο υπεροχής για τον εαυτό μας, πεισμώνουμε και θέλουμε να καταφέρνουμε όλο και περισσότερα. Αρκετοί μ' έχουν βαφτίσει ως «πολυμίξερ» και μου αναφέρουν κατά καιρούς πως με ό,τι καταπιαστώ, τα καταφέρνω μία χαρά. Δεν κάνουμε βέβαια όλοι οι άνθρωποι για όλα τα πράγματα. Κάποιοι είμαστε καλοί απλά σε κάτι, κάποιοι άλλοι ίσως να έχουν το ταλέντο να τα καταφέρνουν εξίσου καλά και σε άλλα.

Δώσε μας ένα μάθημα καθημερινής φιλοσοφίας... τι θα ήθελες να διδάξεις τον κόσμο;

YOLO. Να ζείτε την κάθε στιγμή σαν να 'ναι η τελευταία σας επάνω στη γη. Να επιλέγετε σωστά και να δέχεστε την κριτική, γιατί μέσα απ' αυτή θα γίνετε καλύτεροι. Καμιά φορά, πρέπει να κοιτάζουμε προς τα που γέρνει η ζυγαριά περισσότερο και να μην παρασυρόμαστε από ενθουσιασμό. Άλλωστε σε κανέναν νομίζω, δεν ήρθε κάτι βολικά. Εγώ στάθηκα τυχερός σ' αυτή τη φάση. Στο παρελθόν, αποτέλεσα την αγκύλη για τα συμφέροντα πολλών ανθρώπων, όμως κανείς απ' αυτούς δεν αποτέλεσε την δική μου αγκύλη κι είμαι πολύ περήφανος γι' αυτό. 

Πες μου ένα ξεχωριστό σου χαρακτηριστικό που θεωρείς ότι αποτελεί μεγάλο προσόν σου;

Τελειομανής μέχρι αηδίας. Αρκετοί πιστεύουν ότι είναι τελειομανείς, αλλά η αλήθεια κρύβεται πάντα κάπου στη μέση. Οι περισσότεροι ανθρώποι θέλουμε να φαινόμαστε τέλειοι σε κάθε φάση της ζωής μας. Κανείς άνθρωπος δεν γεννήθηκε με την ταμπέλα του τέλειου χαρακτήρα και της προσωπικότητας. Όλοι χτίζουμε την προσωπικότητά μας σ' αυτό τον κόσμο. Το ταλέντο ενός ανθρώπου αναπτύσσεται μέσα στην απομόνωση, ο χαρακτήρας του όμως και η προσωπικότητά του διαμορφώνεται μέσα απ' τις τρικυμίες της ζωής, λέει ο Γκαίτε και με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο. 

Θα ήθελες να ασχοληθείς με την ηθοποιία; Σε εμπνέει ο χώρος του θεάτρου;

Ο χώρος του θεάτρου, μέχρι πριν τρία χρόνια ήταν ένα άπιαστο όνειρο για μένα. Πίστευα ότι δεν το είχα, περνώντας όμως ο καιρός κι οι συνθήκες ήταν αυτές που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στο σενάριο της ζωής μου, μ' έκαναν τον καλύτερο ηθοποιό. Αν πίστευα ότι θα ταίριαζε κάτι πάνω στα δικά μου δεδομένα, ναι θα το συζητούσα και θα ήθελα να ασχοληθώ με το θέατρο. 

Φωτογράφος: Χάρης Σιγούρος

Πες μου πώς φανταζόσουν τον εαυτό σου στο μέλλον κατά τα εφηβικά σου χρόνια; Διαφέρει πολύ από την πραγματικότητα; 

Δεν διαφέρει καθόλου απ' αυτό που ήδη έχω χτίσει. Αν και μικρός ήθελα ν' ασχοληθώ περισσότερο με την μουσική, σιγά-σιγά είδα άλλα όνειρά μου να πραγματώνονται κι αυτό δεν μπορεί παρά να με κάνει χαρούμενο. Ήθελα να είμαι ένας επιτυχημένος άνθρωπος, να με ακολουθεί η επιτυχία, κι όχι να την ακολουθώ. Νομίζω το έχω καταφέρει, ο καιρός βέβαια θα το δείξει, καθώς ποτέ δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για τίποτα σ' αυτή τη ζωή. 

Ποιος θεωρείς ότι είναι ο μεγαλύτερος σου φαν;

Η μητέρα μου. Είναι το Α και το Ω στη ζωή μου, είναι ο μεγαλύτερος μου fan και σ' αυτήν οφείλω όσα είμαι σήμερα. Χωρίς την βοήθειά της και τις συμβουλές της, δεν θα είχε συμβεί τίποτα στη ζωή μου, που να το θεωρώ σημαντικό. 

Τι να περιμένουμε από εσένα στο άμεσο μέλλον;

Αυτό τον καιρό εργάζομαι για ένα πολύ απαιτητικό project και θα ήθελα να κάνω κάτι δικό μου σύντομα. Ασχολούμαι ενεργά με την επικοινωνία και το marketing και καταναλώνω αρκετές εργατοώρες στην πλατφόρμα του instagram. Θεωρώ πως το instagram είναι η βαριά βιομηχανία της εποχής μας κι αν θέλουμε να κάνουμε κάτι το οποίο θα θεωρηθεί αξιοπρεπές, θα πρέπει πρώτα απ' όλα ν' ακολουθούμε το ρεύμα της εποχής. Να προσέχουμε τις κινήσεις μας και να μην σκεφτόμαστε μονάχα τον εαυτό μας, αλλά και τους άλλους. 

Διαβάστε την πρώτη συνέντευξη του Ανδρέα Πετρόπουλου εδώ