Rotten Poets Society

Φωτογράφος: Χάρης Σιγούρος Επειδή μία συζήτηση δεν είναι ποτέ αρκετή με ανθρώπους που μας ταξιδεύουν και έχουν πράγματα να μας διδάξουν, το Rotten Poets Society φιλοξενεί για ακόμη μία φορά τον Ανδρέα Πετρόπουλο , ο οποίος μοιράζεται μαζί μας μερικές ακόμη «λεπτομέρειες» από τη ζωή του· μας μιλά για τα όνειρά του, την πορεία του στο χώρο του ραδιοφώνου καθώς και για ορισμένες κρυφές πτυχές του εαυτού του.  Απολαύστε τη συνέντευξή του! Τι αισθάνεσαι κάθε φορά που αρχίζει η εκπομπή σου; Κάθε φορά είναι ξεχωριστή. Είναι σαν να κάνω μια νέα πρεμιέρα και πολλές φορές τα συναισθήματά μου είναι ανάμεικτα. Έχουν υπάρξει αρκετές φορές, που, πίσω απ' το μικρόφωνο, έχω προβληματιστεί, έχω στεναχωρηθεί κι είναι κι άλλες οι στιγμές με τον κόσμο που μου δίνουν την ενέργεια και τη δύναμη με το που ξεκινήσω την εκπομπή και μου προσφέρουν απλόχερα την αγάπη τους. Θεωρείς ότι πιο ουσιαστική επαφή με τον κόσμο έχεις μέσω του γραπτού λόγου ή μέσω του ραδιοφώνου; Θ...

Τον Ανδρέα Πετρόπουλο τον γνωρίζουμε μέσα από τα άρθρα του - τόσο στο προσωπικό του blog όσο και σε άλλες σελίδες που αρθρογραφεί, από τις μουσικές του επιλογές στο ραδιόφωνο, τις ατέλειωτες συζητήσεις και το χαρακτηριστικό χιούμορ του (όποιος ακούσει εκπομπές του, θα αντιληφθεί για ποιο πράγμα μιλάω). Η ιδιαίτερη πένα του, τα θέματα που προσεγγίζει και ο δυναμικός χαρακτήρας του είναι μονάχα μερικά από τα χαρακτηριστικά του που αξίζει να αναφέρουμε· έτσι, για να έχετε μία πρώτη εικόνα του καλεσμένου μας. Σε αυτή τη συνέντευξη θα μου επιτρέψετε, ωστόσο, να πω μερικά πράγματα για τη γνωριμία μου με τον Ανδρέα. Μία βροχερή μέρα του χειμώνα σε ένα καφέ στο κέντρο της Αθήνας· εκεί, μέσα σε μερικές ώρες, είπαμε τόσα πράγματα που ίσως δύο άλλοι άνθρωποι να χρειάζονταν μερικά χρόνια για να τα συζητήσουν. Έφυγα από την πρώτη μας γνωριμία με μία αίσθηση ανακούφισης και έμπνευσης. Χωρίς περαιτέρω καθυστερήσεις, εν τούτοις, ας περάσουμε στην ουσία... και στις ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες απαν...