Την ώρα που ο πλαστουργος το Αιγαίο διακοσμουσε, πολύτιμα κοχύλια έπλαθε τη θάλασσα κεντουσε. Με ήλιο τα ζεσταινε με αστέρια τα λαμποκοπούσε χαμόγελα πάνω τους εριχνε η γη τους καρποφορουσε. Ένα κοχύλι στρογγυλό στο βάθος του πονούσε· το έπιασε αγκομαχητο το σχήμα του μισούσε! Δεν θέλω να είμαι στρογγυλό να είμαι συνηθισμένο, θέλω σαν το φεγγάρι που αγαπώ να είμαι σχηματισμένο. Και δίνει μια... τα βράχια ξερνά σχίζονται θάλασσες και βουνά παράξενα χρώματα ...ηλιακή ομορφιά την αναδυόμενη φεγγαρόπετρα γεννά. Του πόνου της τα σωθικά βασίλισσα ανάστησαν τη Σαντορίνη γέννησαν το Αιγαίο ζωγράφισαν. Λαοι τώρα έρχονται να το δούνε, με το κρασί του στο ηλιοβασίλεμα μεθουνε, την ομορφιά του στα ακρογιάλια του κεντούνε, το μαύρο του λιθάρι στα σπλάχνα του, τη δημιουργία του κοιτούνε κι απ ορούνε. 11/07/2019 Άρτεμις Τομαη Κριμιτσα ...
/ Ποιήματα / Μη ποιήματα / Τέχνη / Πεζογραφήματα /