Έκλεισα τα μάτια· οι σκέψεις κινούνταν μέσα στο μυαλό μου τόσο γρήγορα που σχεδόν μπορούσα να τις ακούσω. Το βλέμμα σου ήταν παγωμένο - όπως τότε. Ακόμα θυμάμαι εκείνο το βλέμμα που δεν έφευγε από πάνω μου. Τότε είχα ευχηθεί να μην ξαναδώ άλλο τέτοιο βλέμμα στη ζωή μου - όμως τώρα μου λείπει κάπως. Μάλλον είναι που οι μέρες κυλούν αργά και τα μάτια των ανθρώπων λένε ψέματα που με τρομάζουν. Ή μάλλον είναι ο δικός μου φόβος που μου γεννούν όλα τα μάτια ανεξαιρέτως. Με πυροβολούν τα μάτια - μία στο στήθος, μία στο κεφάλι· δε με αφήνουν να ανασάνω. Τα βλέπω παντού να γυρνούν γύρω μου και να με εξετάζουν - λες και είμαι ένα ακόμη ιατρικό πείραμα που πρόκειται σύντομα να αποτύχει. Κι εσύ (;) Δε μιλάς πια· ούτε μπορείς να με ακούσεις. Το βλέμμα σου χάθηκε - βυθίστηκε. Με άφησε να μάχομαι με άλλα - παλλόμενα - βλέμματα, που δε παύουν να με χτυπούν. Ύστερα θα ζητήσεις να μη σταματήσω να τα κοιτώ, να τα εξετάζω κι εγώ - όπως κάνουν κι αυτά. Όμως, αλήθεια, κουράστηκα να εξετάζω· κουρ...
/ Ποιήματα / Μη ποιήματα / Τέχνη / Πεζογραφήματα /