Τα Σάββατα η μεθυσμένη πόλη υποδέχεται στην αγκαλιά της τους εραστές. Κι οι εραστές δικαιώνουν τον χαρακτηρισμό τους, γι’αυτήν τη μία νύχτα. • Τα μπαρ της πλήξης συνθέτουν το σκηνικό ενός -σχεδόν- έρωτα (του δικού μας) με θαμώνες αδιάφορους, συζητήσεις ανάλαφρες και καταπιεσμένο εκνευρισμό. • Μα οι συναντήσεις μας τόσο συμπτωματικές ελάχιστα τυχαίες θα βάλουν και πάλι την άνω τελεία στην ιστορία μας. • Το καθιερωμένο τσούγκρισμα των ποτηριών, η τράκα απ’τα τσιγάρα σου, κι ο χαμηλός φωτισμός ίσως είναι -τελικά- μόνο αφορμές. • Ό,τι παλεύω να ξεχάσω -έξι μέρες τώρα- βάζει ξανά φωτιά στην ανόητη καρδιά μου. (Μάλλον αυτό είναι το τίμημα, για να νιώσουμε λίγο ζωντανοί, πριν το κενό της Κυριακής μας.) Γράφει η Χριστίνα Π.
/ Ποιήματα / Μη ποιήματα / Τέχνη / Πεζογραφήματα /